Login to find out... (07.2003)

Bram van der Bijl , 24. Juli 2005

3. Westweg Abenteuerlauf [16-22 juli 2005]

Na het nodige gezeur en gedram van mijn kant de laatste paar maanden over de 3. Westweg Abenteuerlauf volgt nu een verslag over de desbetreffende loop. Ik zal proberen het een beetje kort te houden en verwijs derhalve graag naar mijn verslag over de 2. Westweg Abenteuerlauf (http://www.ultraned.org/n_item/f2331.php). Toch was de derde editie anders dan de tweede editie. Vorig jaar waren er negen lopers voor de gehele afstand en vijf lopers voor slechts een deel van de gehele afstand. Dit jaar waren er slechts vier lopers (twee deelnemers, één begeleidende loper en één begeleidende deelnemer; één vrouw en drie mannen; één Nederlander en drie Duitsers) voor de gehele afstand maar wel zeventien lopers voor een deel van de gehele afstand. Hierdoor was er dagelijks een groepje lopers onderweg, dat variëerde in omvang en samenstelling.

16 juli 2005: Pforzheim (http://www.pforzheim.de/)-Forbach (http://www.forbach.de/), 53.5 km, +1.100 meter

Hotel Hasenmayer (http://www.hotel-hasenmayer.de/) was gelukkig ingeruild voor het rustigergelegen hotel Europa (http://www.hotel-europa-pforzheim.de/). Mijn kamergenoot voor de eerste vier nachten was de Oostenrijker Alexander Pittl (http://www.laufwerkstatt.at/), die zelf de Abenteuerlauf von Tannheimer Tal zum Achensee organiseert (4 etappes, 170 km, + 3.943 meter). Terwijl in het centrum een grootse vlooienmarkt gaande was, gingen rond 9 uur aan de rand van Pforzheim twaalf lopers van start voor hun tocht naar Forbach. Vorig jaar had de burgemeester nog het startschot verricht, maar nadat een week eerder de Tour de France (!) Pforzheim nog had aangedaan, zat dat er nu blijkbaar niet meer in. In de loop van de dag zouden er zich nog een aantal lopers bij ons aansluiten, zodat de lopersgroep op een gegeven moment uit zestien personen bestond. Ook dit jaar was Anton Waibel weer bereid gevonden de verzorgingsposten te organiseren. Gedurende het weekeinde werd hij daarbij bijgestaan door Karl-Heinz. Het was warm weer en er werd zodoende gretig gebruik gemaakt van de aangeboden dranken. Even vóór Forbach trof ik evenals vorig jaar mijn moeder en zus, die die dag een fietstocht in de buurt hadden gemaakt. Overnacht werd er wederom in Landgasthof Waldhorn (http://www.landgasthof-waldhorn.de/). Organisator Walter las 's avonds ter mijner ere het zich in Amsterdam afspelende, komische verhaaltje Kannitverstan van de Schwarzwalder dichter Johann Peter Hebel (1760-1826) (http://www.teachsam.de/deutsch/d_literatur/d_aut/heb/heb_0.htm) voor. Later op de avond kwam hij samen met Alexander Pittl en Rudolf Mahlburg (http://www.laufendhelfen.de/ ; http://www.laufendunterwegs.de/) tot de oprichting van een soort 'Supercup' van 'Erlebnisläufe'. Laatstgenoemde loopt voor het goede doel en is organisator van de Nachtlauf (63 km), de Baden-Badener Panoramalauf (60 km) en de Eisweinlauf (65 km), allen in de omgeving van Baden-Baden.

17 juli 2005: Forbach-Kniebis (http://www.kniebis.de/), 50 km, +1.460 meter

Een groep van tien lopers ging rond 9 uur van start bij de Schwarzenbachtalsperre. De deelnemers aan de Hornisgrinde-Marathon (http://www.bh-vereine.de/tvbuehlertal/16-17-07-2005-e.htm) waren op dat moment al even onderweg. Vorig jaar werd deze marathon nog verrassend gewonnen door de Nederlander Michel de Maat in 2.40.53. De winnaar van dit jaar, Roman Schnider, was met 2.47.14 duidelijk langzamer. Er bleven slechts drie deelnemers onder de 'heilige' drie uur. Rudolf tracteerde ons in de feesttent bij de finish van deze marathon op een stuk taart. Evenals de voorgaande dag was het warm. Het Lotharpfad sloegen we dit jaar over, maar in plaats daarvan liepen we elders een stuk extra. Even vóór 18 uur kwamen we aan in Kniebis, alwaar werd overnacht in hotel Schwarzwald Kniebis (http://www.schwarzwald-kniebis.de/). Als gevolg van een klein incident is het nog maar de vraag, of dat volgend jaar weer het geval zal wezen. Het weekeinde was voorbij en we namen afscheid van vijf lopers en één verzorger.

18 juli 2005: Kniebis-Wolfach (http://www.wolfach.de/), 40.5 km, +825 meter

Het laatste stuk van de voorgaande etappe behoort eigenlijk niet tot de Westweg en werd ons dit jaar in tegenstelling tot vorig jaar bespaard. Een loper uit Wolfach, die vorig jaar de eerste drie etappes had meegelopen, kwam die dag samen met zijn vrouw de gelederen versterken. Zij waren het, die ons wezen op een nieuw pad met uitzichtspunt. Dit pad was gerealiseerd door een tweetal personen, van wie de achternamen respectievelijk met 'ar' en 'sch' begonnen, hetgeen leidde tot de ietwat recalcitrante naam voor dit pad: 'Ar.-Sch.- Weg'. Reeds vanaf de start had het weer er niet zo veelbelovend uitgezien. Het was dan ook niet zo verbazingwekkend, dat er met nog ongeveer een uurtje te gaan een onweersbui losbarstte. Een hutje om te schuilen was gelukkig nabij. Nadat de ergste regen gevallen was, zetten wij onze tocht voort. In Wolfach werd overnacht in Gasthof Hecht (http://www.hecht-wolfach.de/). Na het avondmaal gingen we nog naar een dorpsfeest, maar daar had ik het wel snel bekeken. 's Avonds luidruchtige werkzaamheden aan het nabijgelegen spoor alsmede zwaar onweer. Toch vermoed ik, dat het voornamelijk de grote hoeveelheid sportdrank en de iets minder grote hoeveelheid Cola, die ik had gedronken, was, die mij het in slaap vallen moeilijk maakten.

19 juli 2005: Wolfach-Schonach (http://schonach.de/), 33 km, +1.500 meter

Voor de vierde etappe gingen rond 9.15 slechts drie lopers van start. Mijn kamergenoot had besloten deze etappe maar te laten voor wat hij was en terug te keren naar Oostenrijk, terwijl Gisela, die ook de hele afstand had willen lopen, zich genoodzaakt zag tot een bezoek aan een ziekenhuis. Een abces onder een oksel had haar reeds vanaf het begin parten gespeeld. Nu was het moment gekomen om er iets aan te laten doen. Alvorens richting Schonach te vertrekken moest ook de schrijvende pers nog te woord worden gestaan. Aanvankelijk was het nog droog, maar na verloop van tijd begon het te regen. Dat zou zo'n twee uur aanhouden. Mijn betrekkelijk nieuwe trailschoenen met buitenwerk van goretex konden de nattigheid aanvankelijk nog wel buiten de 'deur' houden, maar na enige tijd was er geen houden meer aan. Als drie verzopen katten kwamen we aan bij Landhotel Rebstock (http://www.landhotel-rebstock.com/) in Schonach. Na een warme douche en een blik op de Tour de France bracht Anton, die thuis en niet in het hotel zou overnachten, ons naar Triberg (http://www.triberg.de/). In een pizzeria werkten we de nodige koolhydraten naar binnen. Met de bus gingen we weer terug naar Schonach.

20 juli 2005: Schonach-Feldberg (http://www.feldberg.de/), 52 km, +1.000 meter

Woensdag had Walter een telefonisch radio-interview voor een regionale omroep, dat direct werd uitgezonden. Terwijl Walter de vragen beantwoordde, luisterden Michael en ik naar het interview en werkten tegelijkertijd ons ontbijt naar binnen. Bij de start weer versterking van de groep in de vorm van drie lopers, waarvan er één ook al zaterdag had meegelopen. Het was somber weer met zo nu en dan een zonnetje. Een stevige wind zorgde op sommige delen van het parcours voor een lage gevoelstemperatuur. Toch was het wel prettig loopweer. Onderweg sloot ook Gisela zich weer aan bij de karavaan. Het abces was in een ziekenhuis in Freiburg operatief verwijderd en ze was alweer voldoende hersteld om de tocht te hervatten. Zelf moest ik zo ongeveer bij iedere boom een plasje plegen. Een beetje irritant. Oorzaak onduidelijk (kou op de blaas? mineralentekort?). Anyway, de volgende dag zou ik er geen last meer van hebben. Onderweg ontmoetten we een Engels echtpaar op hetzelfde punt als waar wij hen vorig jaar ook al hadden ontmoet. Toeval met een grote 'T'! Iets minder toevallig waren de regelmatige ontmoetingen, die we hadden met een Italiaanse wandelaar, die de Westweg aan het wandelen was. Evenals vorig jaar werd er overnacht in hotel Adler (http://www.adler-feldberg.de/). Na het eten las Walter wederom een komisch verhaaltje voor uit het werk van Hebel. 's Nachts heeft het geregend, maar daar heb ik weinig van gemerkt.

21 juli 2005: Feldberg-Belchen (http://www.belchen.de/), 35 km, +1.308 meter

Het was fris en nevelig en ik besloot te starten in twee t-shirts en een legging. We hadden weer een tweetal 'gastlopers', beiden recidivisten, die ook al in het weekeinde hadden meegelopen. Verena, de 17-jarige dochter van fotograaf Bernd Müller (http://www.suedwestfoto.de/) zou, na zaterdag al een groot deel van de eerste etappe te hebben gelopen, nu de gehele etappe meelopen. In de loop van de dag fleurde het weer een beetje op, maar echt uitbundig zonnig werd het niet. Goed weer om te lopen was het echter wel. Onderhoudswerkzaamheden aan het bos zorgden er voor dat de Belchen via een geheel andere route beklommen moest worden dan vorig jaar. Belchenhotel Jägerstüble (http://www.belchenhotel.de/), waar we vorig jaar overnachtten, was volgeboekt, zodat we dit jaar terechtkwamen in het lagergelegen Hotel-Gasthof Belchen-Multen (http://www.belchen-multen.de/).

22 juli 2005: Belchen-Ruine Rötteln, Lörrach (http://www.loerrach.de/), 43 km, +1.013 meter

Het stuk, dat wij de voorgaande dag per kabelbaan en auto naar beneden hadden afgelegd, moesten we nu weer omhoog lopen. Een goede warming-up voor de spieren, want de omstandigheden waren vergelijkbaar met de voorgaande dag (fris en nevelig). In dezelfde uitrusting ging ik van start. Evenals de voorgaande dag liepen Verena en Maria weer mee. Verena liep alleen de laatste 12 km. Ook was er weer sprake van verse toevoer (één loper). Het was goed loopweer en met een groep van zeven lopers arriveerden wij netjes op tijd bij ruïne Rötteln, Lörrach, alwaar het plaatselijke VVV een kleine ontvangst had georganiseerd. Onder het genot van een bescheiden hapje en drankje werd er geluisterd naar een woordje van Walter en de vertegenwoordigster van het VVV van Lörrach. In tegenstelling tot vorig jaar was de Schwarzwaldverein dit jaar niet vertegenwoordigd. Hierna ging ieder zijns weegs.

Tja, ik zie, dat mijn verhaal toch weer langer is geworden dan de bedoeling was! Ik heb zeven dagen op een ontspannen wijze en met veel genoegen door het Schwarzwald gelopen. Overdag gezellig (maar zeker niet voortdurend) keuvelen met de andere deelnemers en 's avonds in een gemoedelijke sfeer samen eten. Gelopen tijden kan ik niet geven, terwijl ook de hierboven aangegeven hoeveelheden kilometers en hoogtemeters waarschijnlijk verre van exact zijn (doch zeker niet extreem veel meer of minder). Uiteindelijk hebben alleen organisator Walter en ik de volledige afstand gelopen. Er is weer een enorme hoeveelheid foto's gemaakt. Een deel daarvan zal binnenkort te zien zijn op: http://www.erlebnislauf.de/ . Interesse in deelname aan de vierde editie in 2006? Werp eens een blik op de hiervoor genoemde website. Met twee uit drie behoor ik inmiddels min of meer tot het vaste 'ameublement' en mijn deelname in 2006 is derhalve bijna een 'must', :-)))))))

Na de marathon in Almere-Buiten was de stand etappe-lopen - marathons gelijk (12-12). Nu staan de etappe-lopen weer voor en bij leven en welzijn hoop ik hun voorsprong binnenkort weer verder te vergroten.

© Bram van der Bijl , 24. Juli 2005
anvdbijl@xs4all.nl

Weitere Info's und Berichte zum Lauf:

/ultra/l212.html

Tritt ein, bring Glück herein

Stop, leider geschlassen!

Ultramarathon beim Steppenhahn

Steppenhuhn des Tages

Navigation

Zufälliges Zitat

Nächster Ultramarathon

Neueste Berichte

Suche

Ultramarathon-News

Neuste Forenbeiträge

Facebook

3. Westweg Abenteuerlauf [16-22 juli 2005]